gulumseda.com

Kızımla bir televizyon mücadelesi veriyoruz günlerdir. Televizyona savaş açmış durumdayız. Vuslat bebekliğinden beri kendi başına durmayı, kendi kendine vakit geçirmeyi sevmeyen bir çocuk. Bana masal gibi gelir odasında legolarıyla oyalanan, bebekleriyle evcilik oynayan, resim çizen çocuk görüntüleri. Bunlar benim Vuslat da göremediğim sahneler. Sanırım bir kız çocuğuna göre biraz fazla zorladı Vuslat beni. Bir elimle çorba yapıp ayağımla puset salladığım, bebek arabasında ayakta giden bir çocukla gezintiye çıktığım günler dün gibi. Bir de Vuslat'ın henüz tek çocuk olması bizim bu yalnız oynamayan Vuslat sorunumuzu daha da kamçılıyor. Kesintisiz Vuslat'la oynamayı kabul ettiğim sürece keyfimiz yerinde, herşey dört dörtlük. Ama Vuslat ben anneyim ve benim seninle ilgilenmek dışında farklı görevlerim de var. Senin böyle temiz giysilerin olabilmesi, karnımızı doyurabilmemiz için benim diğer sorumluluklarımla da ilgilenmem gerekiyor dediğimde Vuslat kendini hemen tv yada bilgisayar karşısına atıyor. Annecim ebeklerinle oyna" diyorum "onlar canlı değil ki" diyor. "E canlıymış gibi konuş diyorum" ama koşamıyorlar bile, kendim koşarken bide onları mı taşıyacağım" diyor. "Resim yap" diyorum, ıh ıııı ondan da hoşlanmıyor.

Televizyona gelince zararlarını anlattım olmadı, bu konuda kitaplar okudum "anne bak bu çocuk da benim" gibi diye durumun gayet farkında çok da tındı dercesine yorumlar yaptı. Bak bilgilerini sünger gibi çekiyor dedim. "Yoo yerinde duruyorlar hani nerde o zaman ben kafamdan çıkarken görmüyorum" dedi derken laf yetiÅŸtiremiyordum Vuslat'a.

Bu arada evet fiziksel olarak çocuğun televizyon izlemesini engellemek mümkün. Fişi çekersin sıpaya bir höyt dersin halledersin olayı. Peki bu televizyon olayını kendi içinde ikna edememişsen çocuğa senin höytünün para etmediği, artık onu kesmemeye başladığı dönemler geldiğinde ne olacak?

 
Baktım böyle olmayacak, çocuğum elden gidiyor gayet ciddi ve kararlı bir şekilde aldım kızımı karşıma. "Annecim ben anne olarak sana zarar veren şeylerden seni korumalıyım. Göz göre göre televizyonun sana zarar vermesine izin veremem" dedim. Sonra konunun biraz daha kafasında şekillenmesini sağlayacak başka bir çözüm buldum. Dersime hazırlandım ve tezimi bizim çok bilmişe sunmak üzere geçtim karşısına.(Vuslat 5 yaşında bu arada)

Annesi: Vuslat'cım hani bazen hasta oluyorsun ya. Seni hasta yapan ne?
Vuslatı: Mikroplar.
Annesi: Peki neden seni hasta etmelerine izin veriyorsun? AÄŸzından burnundan girerken elinle tutup çekiversene.
Vuslatı: Ama anne çok küçükler bana geldiklerini göremiyorum ki.
Annesi: Sana ne yaparak zarar veriyorlar ki
Vuslatı: Vücuduma yerleÅŸip çoÄŸalıyorlar. 
Annesi: Mesela dişlerini çürüten mikrop bunu nasıl yapıyor?
Vuslatı: DiÅŸimi fırçalamadığımda aÄŸzıma giriyorlar diÅŸlerimdeki yiyecekleri yerken diÅŸimi de yiyorlar.
Annesi: Dişin simsiyah oluyor demi, ne kötü görünüyor.
Vuslatı: Evet
Annesi: Peki hasta olmaktan vücudunu mikroplardan korumak için napıyorsun?
Vuslatı: Ellerimi yıkıyorum, diÅŸlerimi fırçalıyorum, falan 
Annesi: Hani ben sana televizyonunda zarar verdiÄŸini anlatmıştım ya iÅŸte televizyonda da bize zarar veren televizyon mikropları var. DiÄŸer mikroplar gibi bunlarda gözle görünmüyor ve uzun süre televizyon izlediÄŸimizde tam beynimize kadar giriyorlar. Beynimizdeki bütün bilgileri kıtır kıtır kemirerek besleniyorlar. Bunun sonucunda da bilgilerin yok oluyor ve unutkan bir insan olmaya baÅŸlıyorsun. EzberlediÄŸin ÅŸarkılar, dualar, ÅŸiirler hepsi silinip gidiyor iÅŸte. Kafamızın içinden beynimizi çıkarsak aÄŸzımızdaki çürük diÅŸler gibi beynimizde de siyah çukurlar görebilirdik. 
 

Bu konuÅŸma daha etkili oldu. Televizyon zarar veriyor dediÄŸimde onun nasıl bir zarar olduÄŸunu mantığına yatıramıyordu. Bende kafasında böyle bir resim çizmesini saÄŸladım. Åžimdilik iÅŸe yaradı gibi görünüyor. Daha etkili olması adına güneÅŸ olduÄŸunda televizyon Ã¶nünde uçuÅŸan tozları da televizyon mikrobu olarak kendisiyle tanıştırmayı düşünüyorum. 
 

Televizyonun zararını anlatan bir resim yaptık, masal yazdık derken baÅŸladı bizim mücadelemiz. Ä°lk olarak odasından bilgisayarı kaldırmakla baÅŸladık iÅŸe. Bende gün içerisinde ÖZELLÄ°KLE Vuslat varken televizyonu kapalı tutuyorum ki sözlerim etkili ve inanılır olabilsin. Hafta içi günde sadece 1 saat, hafta sonu ise 2 saat tv izleme kararı aldık birlikte. Daha önce anlattığım iyilik kuÅŸumuz da devreye girince çok şükür mücadelemizde bayaÄŸ yol aldık. Ä°letiÅŸimimizde bile gözle görülür bir artış olduÄŸunu söyleyebilirim. Diren Vusi, defol tv  operasyonumuz tüm hızıyla devam edecek.
 

Aslında bu konudan muzdarip anneler için okuduÄŸum, dinlediÄŸim, izlediÄŸim ne varsa saatlerce anlatsam da asıl püf nokta kararlı ve örnek olmaktan geçiyor. ÇocuÄŸun televizyonlu yaÅŸam alışkanlığından televizyonsuz yaÅŸam alışkanlığına geçme aÅŸamasında mutlaka bir mücadele süresi yaÅŸayacaksınız. EÄŸri oturup doÄŸru konuÅŸalım, Ã§uvaldızı kendimize batıralım. O çocuk doÄŸuÅŸtan televizyon izleme özellikli doÄŸmadı ya! Ä°stemeden de olsa onu nasıl alıştırdıysak öyle de uzaklaÅŸtırmasını bileceÄŸiz bu dost görünümlü kemirgenden. DediÄŸim gibi deÄŸiÅŸime kendimizden baÅŸlayacağız. Televizyonu önce kendi hayatımızda azaltarak örnek olacağız çocuklarımıza. Biraz uflayarak puflayarak da olsa bir iki haftada kendine içinde televizyonun olmadığı yeni bir yaÅŸam düzeni illaki kuruyor. ÖrneÄŸin biz Vuslat'la yemekleri, temizlikleri beraber yapıyoruz artık. Bunun yanında hergün ortalama bir saat kadar da ben onun zevk aldığı bir oyuna eÅŸlik ediyorum.

Anlatın çocuÄŸa. Kitaplarla destekleyin, resimlerle, yazarak çizerek, televizyonun üzerine kuru kafa yapıştırarak. Ne gerekiyorsa artık. Gerek uzman önerilerini, gerek baÅŸarılı sonuçlanan çözüm önerilerimizi birbirimizle paylaÅŸalım. Çünkü yaÅŸam kalitesi, hayat düzeni adına televizyon eÄŸitiminin çok önemli olduÄŸu kanısındayım.  Hem çocuklarımızın hem de bizim hayatımızın baÅŸrolünden alalım ÅŸu dikdörtgen canavarı.

Bu Yazı: bir mikrop oldu. Bir anneyi hayat okulunda yeni sınavlara soktu. Bu yazı televizyonun gözüne koca bir yumruk attı. aslında herÅŸeyi yavrusu için yaptı.