gulumseda.com

Tüm kafaları, tüm planları, tüm beklentileri karman çorman eden bir 66 aylık süreçten geçtik biz çoÄŸu aile. Ayrıca ÅŸu 66 olayında sınıfların ayrılması, müfredat karmaÅŸası, öğretmenlerin bir anaokulu furyasıyla okuma yazma öğretme konusunda karşı karşıya kalması konuÅŸuldu tartışıldı durdu günlerdir. Kimimiz çocuÄŸunu 66'ya kurban etti, kimimiz rapor mapor derken(rapor karmaÅŸasından artık kultulduk çok şükür) duruma direndi, hayata baÅŸka bakan bazılarımız erkenden biter iÅŸte okulu dedi, kimimiz (benim kreÅŸ maceram gibi) evde durmuyordu artık dedi, kimimiz kendince benim çocuÄŸum yeterli iyiki de gönderdim okulda da çok baÅŸarılı zaten diye hava atarak muallakta kalıp göndermeyenleri çatlattı.

Ne yalan söyleyim bi acaba dedim memnun olanları duydukça. Benim kızımın nesi vardı dedim neredeyse okumayı öğrendi çocuk okulda da çok baÅŸarılı olurdu diye bi düşünmedim deÄŸil. Ama şöyle bi elimi başımın arasına alınca yok yok diyorum iyiki sırtına a yı b yi yüklemedim hemen. Hala diline yeni bir ÅŸarkı ekleyerek geçiyor günleri, anlayacağınız Ã§ocuksu hayatına devam ediyor bizimkisi. 

Vuslat okula giden yaşıtlarıyla aynı ortamda olduÄŸunda, arkadaşı başına oturan bir anneyle " bu aaa sesi kızım aaaa! Hayır öyle yazmayacaksın, otur ÅŸuraya ödevini bitir sonra oynarsın" didiklemeleri arasında ders yapmaya çalışırken bizim Vuslat gayet rahat. Koltuk tepelerinde, yaramazlık peÅŸinde. Hatta diÄŸerine özenip o da açıyor boyama olan, kesme biçme olan, eÅŸleÅŸtirme olan ödevini. Yani biz bir sene daha çaldık hayattan. Çocukluk anılarının arasına hemen okul telaÅŸları sıkıştırmadık. Ã‡Ã¼nkü ben çocukların Yaratıcı tarafından 6 yaşında okula baÅŸlaması doÄŸrultusunda programlandığını düşünüyorum.

Yanlış anlaşılmasın herkesin kararına saygı duyuyorum ve gerçekten de biz anneler babalar için bu karar aÅŸaması zor oldu. Bizim doÄŸrumuz buydu, biz 6 yaşını doldurduÄŸunda okula gitmesini seçtik, çocuÄŸumuzun hayatına böyle bir yön vermeyi uygun gördük. Eli kaleme alışmadan önce ruhu biraz daha hayata alışsın, karakterine bir sene daha çeki düzen verelim dedik. Seneye baÅŸlıyor bizim de okul yolu düz gider ÅŸarkımız. Neler yaÅŸanır bilinmez. Umarım iyi ÅŸeyler olur buradan size yazarım zaten.

Yine elimdeki tek çocuk örneğini göz önüne alırsam Vuslat'ın geçen yılki olaylara tepkisi, bakış açısı çok daha farklı. Kreşte olup bitenler konusunda daha hakim, daha sorgulayan bir yapıda, evdeki sorumuluklarının daha bir bilincinde. Hatta daha önce bahsettiğim "reis kişilik eğilimi özelliği"nin belirginleşmeye başladığı bir dönemdeyiz. Bu konuda öğretmeninden destek alarak bir iş birliği içinde ona katkı sağlamaya çalışıyoruz. Okula gitsetdi kendini ortaya çıkaramadan, karakterini duygularını belirleyemeden 30-40 kişilik sınıflarda gelişimden ziyade bi pasifleşme yaşayabilir miydik diye düşünüyorum.

65 aylık çocuÄŸunu okula göndermeyen bir anne olarak bu yazdıklarım bu durumu savunur ve benim gibi olan diÄŸer anneleri destekler konumdayken o veya bu sebeple çocuÄŸunu okula göndermeyen anneleri biraz ötelemiÅŸ gibi olabilir. Mutlaka her çocuk ayrı bir kitap birisi için hoÅŸ karşılanmayan bir yöntem diÄŸeri için doÄŸru anahtar olabiliyor bazen. Öyle de böyle de hepimiz ne yapıyorsak ve bu süreçte de ne yaptıysak çocuÄŸumuzu düşündüğümüz, onun için en iyisini yapmak istediÄŸimiz içindi sebebi. Allah hiçbirimizi utandırmasın çocuklarımıza niyetimizin ve onların kalplerinin saflığında bir yaÅŸam nasip etsin inÅŸallah. 

Ama ÅŸunu da söylemeliyim ki evet çevre önemli, evet çocuk geliÅŸiminde DNAsında kopyalanan karakter tanımı önemli, ama aile en en en önemli. EÄŸitimin en büyük kaynağı aile. Onları hayata da a'ya b'ye de sevgiyle ilgiyle hazırlayalım. Kuvvetli aile baÄŸlarıyla karakteri kuvvetli, ne istediÄŸini bilen evlatlar yetiÅŸtirelim. Kitap gibi okuyalım çocuklarımızı. Onlara iyi tanıyalım ve yaklaÅŸma yollarını bulalım. 
 

Bu yazı: da buldu kendini 66 aylık okula başlama tartışmalarında. Kendince bir fikri var elbet onun da. Bir ışık tutar mı size bilinmez ama gördüklerini, düşündüklerini, hissettiklerini anlattı bu satırlara.